Əlhəmdulilləhi Rabil-Aləmin vas-Salət vas-Sələm alə
Nəbiyyinə Muhəmməd bundan sonra :
Yaşadığımız toplumda ilk dəvətin
başlanğıcından müsəlmanlar iki qrupa bölündülər. Bir qismi təkfir
məslələlərində ifrata, digər bir qismi isə təfritə vardı. Təfritə varan qrup,
açıq-aşkar
küfr edənləri, islam dinindən başqa dini mənimsəyənləri müdafiə edərək müsəlman olaraq isimləndirdilər. İfrata varanlar isə, təkfirdə hədlərini aşaraq müsəlmanları zənn, ehtimal və ya dəlilsizcəsinə, həva-həvəslərinə uyaraq təkfir etdilər. Beləcə təkfir fitnəsi alovlanmağa başladı.
küfr edənləri, islam dinindən başqa dini mənimsəyənləri müdafiə edərək müsəlman olaraq isimləndirdilər. İfrata varanlar isə, təkfirdə hədlərini aşaraq müsəlmanları zənn, ehtimal və ya dəlilsizcəsinə, həva-həvəslərinə uyaraq təkfir etdilər. Beləcə təkfir fitnəsi alovlanmağa başladı.
Hətta vəziyyət elə yerə gəlib
çatdı ki, dünən müsəlmanları zənnlə, ehtimalla, şəri dəlillərlə küfrü sabit
olmayan kimsələri asanlıqla təkfir edənlər, bugün savaş gedən torpaqlarda yenə
zənn, ehtimal, şübhəli məsələlərlə müsəlmanların qanlarını məhz islam adı
altında tökürlər.
Təbii olaraq bizim bu yazını yazmağımız bu səbəbdən qaynaqlanır. Çünki bu
fitnələrin zühur etməsinin başlıca səbəbi Azərbaycanda ilk dəvət toxumlarını
səpən “elm tələbələrinin” istər ifrata, istərsə də təfritə qaçmış qrupların
səhih bir mənhəclərinin olmamasından qaynaqlanır. Bir tərəf alimləri çox
ucaldaraq, hər sözlərini höccət qəbul etdilər. Digər tərəf isə :”Muasir zamanda
əqidəsi və mənhəci doğru olan alim yoxudr” və ya “Alimə nə ehtiyac var?
Quran və sünnə bizə kifayətdir!” –deyərək alimlərin kitablarını oxumağı bir
kənara atıb, öz həva və həvəslərinin qurbanına çevrildilər... Alimləri gözdən
salaraq, onların daşıdıqları missiyanı yox etməyə çalışdılar. Hər dövrdə Allah
Subhənə və Təalə insanlara irşad etməsi üçün, peyğambərlərin mirasını insanlara
öyrətməsi üçün alimlər göndərmişdir. Rasulullah (صلى الله عليه و سلم)
bu haqda belə buyurmuşdur: [Həqiqətən də məhz Alimlərdir Nəbilərin
varisləri. ] Buxari , Əbu Davud 3643, Tirmizi 2898, Darimi 351, İbn
Macə 228
Bu səbəbdən də, müsəlmanları Quran, sünnə ilə və əhli sünnə alimlərin yolu ilə
insanları təkfirdə həm ifrata varmaqdan həmdə təfritə varmaqdan çəkindiririk.
Allahdan diləyimiz bizi bu orta yolda müvəffəq qılsın.
Bəziləri həva- həvəslərinə tabe olaraq müsəlmanın təkfirinə maneə olacaq
təkfirin şərtlərinə və maneələrinə diqqət etmədən müsəlmanları təkfir edirlər.
Kim kafiri təkfir etməzsə o da kafirdir qaydası hər kəs öz istəyinə görə
istədiyi şəkildə ümumiləşdirməsi üçün deyil.Tam tərsi bu qaydada təfsilat
vardır.Kim bu qayda haqında lazım olan təfislatı diqqətə almazsa o zaman
müsəlmanları təkfir etmək kimi batil bir işə düşər. Çünki islamı qəti şəkildə
sabit olan şəxsin şübhə və zənn ilə islamı ortadan qalxmaz. Əhli Sünnə alimləri
müəyyən bir şəxsin təkfirinə Quran və Sünnədən şərtlər va maneələr
qoyublar.Bu qaydalara görə bir kimsəni müəyyən olaraq təkfir etmək
üçün yalnız lazımi şərtlər mövcud olmalı və maneələr ortadan
qaldırılmalıdır. Təkfir, şərtlərin meydana gəlməsindən asılıdır. Şərtlərin mövcud
olması hökmün də meydana gəlməsi demək deyildir. Lakin şərtlərin mövcud
olmaması hökmündə olmaması deməkdir. Buna misal olaraq, bİr şəxsin etdiyi əməl
və ya dediyi sözü öz azad iradəsi ilə seçməsi təkfirin şərtlərindən biridir. Bu
isə bir insanın təkfirinə maneə olan ikrah maneəsinin ziddidir. Əgər insanın
azad iradəsi mövcud deyilsə, təkfir hökmünün o insana verilməsi keçərli olmaz.
Bununla yanaşı, azad iradənin mövcudluğu, insanın kafir olması və ya küfrü
seçməsi demək deyildir.
Son illərdə şeytan bəzi cahil müsəlmanların beyinləri
ilə oynamış və onlara alimləri təkfir etmək üçün müxtəlif şübhələr
salmışdır. Çox təəssüf ki, zamanımızda belə yaramaz cahillər çoxdur, özləri
azıblar və başqalarını da azdırmağa çalışırlar. Onların arasında özünü “elm
tələbəsi” kimi aparan bəzi başbilənləri fəxr ilə özlərinin təqlid əhli
olmadığını, lakin tərcih əhli olduğunu söyləyir bəziləri isə açıq aşkar elm
tələbəsi olmadığını etiraf edir və öz cılız savadına əsaslanaraq
insanlara alimləri təkfir etməyə fətvalar verir.
Bu cahil zümrənin qarşıya atdığı iddialardan biri də
budur ki, Şeyx Alim Əbu Muhəmməd əl-Maqdisi (حفظه الله) rafiziləri təkfir
etmir.Bu sözlər onların nə qədər cahil olduqlarını göstərir. Biz
onların iddialarının əsassız olduğunu sadə bir üslub ilə göstərməyə çalışacağıq.
Əslində Şeyx Maqdisi rafiziləri iki qismə bölündüyünü deyir ğulat və avam.Bu
fikirdə İbn Teymiyyə (رحمه الله) istinad edir. Bizlər belə inanmasaqda
yəni rafizilərin təkfirində avam və alim ayırımına getmirik.Ancaq belə bir
təfsilata gedən alimləri təkfir etmirik!
Necəki, bu haqda Şeyxul-İslam İbn Teymiyyə (رحمه الله)
Məcmuətul Fətəvada belədemişdir: “Alimlər bidət və həva əhlinin təkfiri
və cəhənnəm də qalacaqları haqqında ixtilaf etmişlər.Bu haqda Məlik,Şafi ,Əhməd
və başqalarından iki görüş rəvayət edilmişdir.Bəziləri bu ixtilafı bütün bidət
əhli haqqında rəvayət etmişlər.”
Məcmuətul Fətəva 7/618,619
Bunu bilməyimiz lazımdır ki, ixtilaflı məsələlərdə
fəqihlər müxaliflərinin fikirlərini inkar etməzlər, onları fasiqlikdə və ya
bidətdə ittiham etməzlər, lakin elmi bir şəkildə rədd edərlər. Əgər fəqihlərin
halı budursa cahillərin ümumən bu məsələlərdə fərqli görüş tutmuş müsəlmanlara
qarşı sərt davranması doğru deyildir.
Həmçinin Şeyxul-İslam İbn Teymiyyə (رحمه الله) belə demişdir: “Bidət
əhlinin təkfiri və cəhənnəmdə qalacaqları haqqında da alimlərdən iki məşhur
görüş vardır. İmam Əhməddən də iki rəvayət gəlmişdir.Hərurilərdən olan
xəvariclər,rafizilər və buna bənzər olanlar haqqında da iki görüş
vardır. Doğru olan budur ki, onların Allah rəsulunun gətirdiyinə müxalif olduğu
bilinən sözləri, eləcədə onların kafirlərin müsəlmanlara etdiyi cinsdən olan
felləri küfrdür. Mən bunun dəlillərini bundan başqa yerdə zikr etdim.Ancaq
onlardan müəyyən bir şəxsin təkfirinə və cəhənnəmdə qalcaqlarına hökm verməyə
gəldikdə bu yalnız şərtlər yerinə gələr və maneələr aradan qalxarsa mümkündür.
Biz vad, vaid, təkfir və təfsiq nasslarını ümumi olaraq səsləndiririk. Lakin,
ziddi olmayan bir gərəklilik onda meydana çıxana qədər müəyyən şəxsin bu ümumi
hökmə daxil olduğuna qərar vermirik.”
Məcmuətul Fətəva 28/500,501
Gördüyümüz kimi İbn Teymiyyə (رحمه الله) bidət əhlindən
olan xavariclər və rafizilərin təkfiri haqqında icma yox, iki görüş olduğunu
deyir.Həmçinin İbn Teymiyyə (رحمه الله) bəzi mütləq
təkfir edilən bidət firqələrini müəyyən təkfir etmək və cəhənnəmdə
qalacaqlarına hökm vermək üçün şərtlər yerinə gələr və maneələr aradan qalxarsa
mümkündür deyir. Əbu Muhəmməd Maqdisiyə(حفظه الله) rafizilərin avamlarını təkfir
etmədiyi üçün yolunu azmış cahil deyənlər İbn Teymiyyə və
onun tələbəsinə rafiziləri təkfir etmədiklərinə görə kafir və ya yolunu azmış
cahil deyirlərmi? Necə olur ki, bu gün Əbu Muhəmməd Maqdisi (حفظه الله) rafizilərin
avamlarını təkfir etmədikdə cahil azmış olur ancaq İbn
Teymiyyə Şeyxul İslam olur?
Həmçinin İbn Qayyim (رحمه الله) bidət əhlinin şahidliyi
qəbul olunub olunmaması haqqında belədemişdir :“Ancaq İslam əhlinə
müvafiq olan lakin bəzi (etiqad) əsaslarına muxalif olan bidət əhlirafizi,qədəriyyə,cəhmiyyə
və ğulat mürciələr və buna bənzərləri qismələrə bölünür: Avam və təqlidçi,
doğru olan inancı öyrənməyə imkanı olmayan cahillər təkfir və təfsiq olunmur və
şahidliyi də rədd olunmur.Onların hökmləri zülmə qarşı çarə tapmağa qadir olmayan
və (hicrət etməyə) yol tapa bilməyən zəif kişi, qadın və uşaqların hökmündədir.
Ola bilsin ki, Allah onları əfv etsin.Həqiqiətən, Allah əfv edəndir
,Bağışlayandır.”
Turuqul Hukmiyyə 1/146,147
Gördüyünüz kimi budur İbn Qayyumun (رحمه الله) sözləri çox
açıq – aydındır.Hətta ola bilsin ki, Allah onları cəzalandırmadan
bağışlayacaq deyir.Niyə İbn Qayyuma bir söz deyən yoxdur? Niyə bu fikirləri İbn
Teymiyyə və İbn Qayyim (رحم) deyəndə biri “Şeyxul-İslam” digəri
isə“Şəmsud-din ” kimi gözəl ləqəblərlə zikr olunurlar?
Ali əl-Xudeyr (حفظه الله) İslamdan çıxaran
xüsuslar kitabının üçüncü qismi olan Müşrikləri təkfir etməyən, onların
küfrlərindən şübhə edən və ya onların izlədikləri yolun doğru olduğunu söyləyən
kafir olar qaydasının şərhində belə demişdir: “Hər kim misal olaraq cəhmiyyə
kimi bidətçi tayfalardan olan avam birinin təkfirində ixtilafa düşərsə və
dəlillər onların küfrünə dəlalət etdiyini bilərsə onları təkfir etməsi
vacibdir.Əgər onları təkfir etməzsə ona dindən çıxaran bu amil onlara tətbiq
olunar.
Ancaq onun qatında onların küfrə girməmələrinə maneə
ola biləcək avamlıq,təvil və ya cahilllik kimi bir maneənin var olduğu tərcih
(üstün görərsə) edərsə, belələrinin təkfir edilməsi caiz deyildir.Bu
dindən çıxaran amil onlara tətbiq olunmaz.”
“Əgər biri ixtilaflı məsələlərdə təvil etsə, misal üçün müşrikləri təkfir etmək məsələsində olduğu kimi, təvil edərək şirk üzərə olan tayfanı təkfir etməsə, (yəni onların avamlarını) bu halda o kafir olmur. Misal üçün əgər avam rafizilərin kafir olmadığını təvil etsə, bu halda həmin şəxs təvili üzündən üzürlü olacaq və bu hal İslamı pozan amil hesab edilməyəcək.”
“əl-Muzəkkira fi Şərhi Navaqidil-İsləm səh. 23”
“əl-Muzəkkira fi Şərhi Navaqidil-İsləm səh. 23”
Buna bənzər sözü Nasir bin Hamd Əl Fəhd (حفظه الله)
Müşrikləri təkfir etməyən, onların küfrlərindən şübhə edən və ya
onların izlədikləri yolun doğru olduğunu söyləyən kafir olar qaydasının şərhində belə demişdir:“Kim
İslamı pozub pozmadığı ixtilaflı olan bir pozucu əməl işləyərsə, məsələn:
Namazın tərki kimi. Onun təkfir edilməsi ixtilaflı məsələdir.Bu məsələdə
müxalif tərəf təkfir edilməz.Həmçinin xətalı olsa belə bidətçi və fasiq
adlandırılmaz.”
Mənbə : https://archive.org/download/NasserAl-Fahd/27.pdf Kafirə
kafir demiyən kafir qaydası haqqında Şeyx Nasir bin əl-Fəhd.
Şeyx Suleyman əl-Ulvan (حفظه الله) deyir : “Həmçinin
sələf alimləri Xaricilər,Mötəzilə vəya Həccac kimi müəyyən şəxslərin təkfirində
ixtilaf etmişlər.Onlar bir-birini təkfir etməmişlər, əksinə üzrlü
görmüşlərdir.Çünki bu, təvil və ictihaddan qaynaqlanır.Səhabə Xaricilərin
təkfiri mövzusunda ixtilaf etmişdir.Lakin təkfir edənlər etməyənlərə;siz
Mürciyəsiniz və ya təkfir etməyənlər edənlərə siz Xəvaricsiniz demirdilər.Həsən
əl Basri,Ömər bin Abdulaziz,Mücahid, Həccac bin Yusifi təkfir edirdilər və
mürtəd olaraq görürdülər.Muhəmməd bin Sirin və alimlərdən başqa bir qism də
təkfir etmirdilər.Kimsə kimsəni ittiham etmir və təkfir də etmirdi.Çünki bu
ictihadidir.Hərkəs öz cəm etdiyi və anladığı dəlillərlə hökm verir. Bəziləri dəlillərlə
təkfir ediləcəyi qənaətinə gəlir, bəziləri əksinə.
Alimlər bəzi qrupların təkfir edilməsində ittifaq etmişlər.Lakin bəzi
şəxslər isə bu qrupları təkfir etmədilər.Sadəcə qrupun içindəki bəzi şəxsləri
təkfir etdilər.Və bu qrupun hamısını təkfir etməyən kafir olmaz.,çünki təkfirin
şərtlərindən olan "Allahın qəti əmrini inkar etmək" kimi
deyildir.Allahın qəti əmrini inkar edənlər ikinci və üçüncü bölmədə zikr
etdiyimiz kimidir.”
Mənbə : https://youtu.be/KOpr7BKca0M
Biz bu mövzuda bu qədər ilə kifayətlənmək istəyirik, əgər söhbətimizi
uzatmaq istəsəydik bu sətirləri alimlərin sözləri ilə doldurardıq. Lakin
hidayət axtaran səmimi kəslər üçün bu qədəri də kifayət etməlidir. Bütün bu
dediklərimizdən özünü müfti yerinə qoymuş bəzi kimsələrin cahilliyi üzə çıxmış
olur. Görəsən bu cahillər alimlərin bu barədə nələr dediklərini düşündülərmi?!
Axirəti üçün qorxan hər bir müsəlmana nəsihətimiz isə budur ki, elmini
alimlərin mirası üzərində qurmuş kimsələrə yaxınlaşsınlar və cahilcəsinə fətva
verməyə cürətli olan şəxslərdən isə uzaq dursunlar. Ümid edirik ki, Allah
Subhənəhu va Təalə səmimi müsəlmanları bu şər əhlinin şərrindən qoruyar.
Dualarımızın sonu: “Həmd olsun aləmlərin Rəbbi Allaha!”
Yazdı
: Əbu Fadl Azəri
Hiç yorum yok: